Dokumenti stranih obavještajnih službi: Ubistvo Arkana planirano je godinama!
Željko Ražnatović Arkan ubijen je početkom 2000. godine, a njegovo ubistvo godinama je planirano, otkriva “Kurir”.
Iz dokumentacije stranih obavještajnih službi zaključuje se da je cilj određenih krugova iz državnih struktura i srbijanskog podzemlja bio da se Arkana što više oslabi. Počeli su likvidiranjem većine njegovih najbližih saradnika i prijatelja, a time se oko njega stvorio prazan prostor koji otvara mogućnost atentata.
Odani ljudi
“Vodeći se ovim principom, tokom devedesetih ubijeni su mnogi oko Arkana, a riječ je o ljudima s kojima je on sarađivao ili se družio. Sve su to bili odani ljudi. Likvidacije su ga oslabile, što je na kraju, kada je praktično bio nezaštićen, dovelo do njegovog ubistva”, informacije su iz stranih dokumenata.
Ražnatovića je ubio policajac Dobrosav Gavrić iz sela Trbušnica kod Loznice. Gavrić je od 2006. godine bio u bijegu, a 2012. godine je uhapšen u Južnoafričkoj Republici i još nije izručen Srbiji.
Proces za ubistvo Ražnatovića ponovljen je nekoliko puta pred Višim sudom u Beogradu, a Gavrić, kasnije osuđen na 35 godina zatvora, pušten je iz pritvora 2006. godine i od tada je nedostupan srbijanskom pravosuđu.
U bijegu je i njegov pomagač Milan Đuričić Miki, dok Dragan Nikolić Gagi, jedan od junaka dokumentarnog filma “Vidimo se u čitulji”, u Zabeli kod Požarevca izdržava kaznu od 30 godina zatvora.
Gagi je također bio u bijegu, ali je 2003. godine uhapšen u Beču i izručen Srbiji. Na brojnim suđenjima nisu utvrđeni ni motivi niti naručitelji Arkanovog ubistva, pa je tako ostalo zbog čega je policajac iz Trbušnice pucao s leđa u glavu najmoćnijeg kriminalca Srbije i osim njega ubio i Milenka Mandića Mandu i Dragana Garića, koji su sjedili s Arkanom u separeu hotelskog lobija.
Gavrić je izabran za ubistvo Arkana jer je bio izuzetno spretan, vješt u baratanju oružjem, a bio je i u dobroj fizičkoj kondiciji.
Prvobitni plan ubica bio je da Arkanu ponude da kupi Audi A8 i to ispod tržišne cijene. Nakon toga su ga trebali namamiti da isproba automobil, a potom ga u tom istom automobilu ubiti.
Posao je bio gotovo pred sklapanjem, Arkan je došao do vrata hotela gdje se trebao dogovoriti s ‘prodavačima’, ali mu je nešto bilo sumnjivo pa je odustao od Audija. Onda se prešlo na plan “B”. Gavrić je 15. januara 2000. nešto iza 17 sati za svega desetak sekundi uspio Arkanu ispaliti tri metka u potiljak iz pištolja “CZ 99”, a onda sa četiri metka u glavu i grudi likvidirati Mandića i Garića sa dva metka u leđa.
On je nakon trostrukog ubistva potrčao prema izlazu hotela, ali ga je nadomak izlaza iz hotela, neočekivano, dočekao metak Zvonka Mateovića, koji je osiguravao Arkanovu ženu, pjevačicu Svetlanu Ražnatović Cecu.
Dva narkobosa
Policajac iz Trbušnice je u općem metežu puzao na laktovima i uspio se izvući iz hotela, odakle je njega, Gagija i Mikija Golfom do bazena “11. april” u Novom Beogradu odvezao Zoran Nikolić Pegla. Gavrić je, pogođen u bok između dvije ploče pancirke koju je nosio, iste večeri zbrinut u privatnoj klinici u Loznici.
Mediji su tada javljali da je u Loznici iste večeri viđen i džip kontroverznog biznismena i bivšeg playboya Andrije Draškovića, koji se tada spominjao i kao “kralj kokaina”. Drašković ni u jednom pravnom procesu nije spomenut kao organizator ili naručitelj Arkanovog ubistva. Kasnije su se u medijima pojavljivale neslužbene informacije da su dan prije ubistva kod tadašnjeg šefa Državne bezbjednosti Radomira Markovića bili i Arkan i Andrija Drašković. Arkan se jako trudio da o sebi u javnosti stvori sliku kao o patrioti i pravoslavnom vjerniku.
Penzionisani šef kriminalističke službe Mile Novaković je, međutim, prije nekoliko godina otkrio da je Arkan pred kraj bio umiješan u velike poslove s drogom. Nakon ubistva se nagađalo da je država potaknula sukob dva navodna narkobosa, koji su se osjećali daleko moćnije nego što se to državi sviđalo. Navodno je država htjela ‘očistiti’ teren za novu kriminalnu grupu koju bi bilo lakše kontrolirati, a riječ je o grupi na čijem čelu je bio Legija. Ta je grupa kasnije postala poznata kao “surčinski klan”.
Slobodan Milošević, za kojeg se često govorilo da je on naručilac Arkanovog ubistva, u intervjuu kojeg je dao krajem 2000. godine, nakon pada s vlasti, ogradio se od Arkanovog ubistva i za Arkanovu likvidaciju optužio zapadne sile.
“Ubili su jednog Arkana”, rekao je tada Milošević, i obrazložio da je to ubistvo bilo dio pripreme za promjenu vlasti u Srbiji, jer su zapadne sile “znale da je Arkan patriot” koji bi mogao odigrati značajnu ulogu u odbrani vlasti u događajima poput 5. oktobra, dana velike pobune protiv Miloševića u Srbiji.
Ovi novi dokumenti bi, pak, mogli baciti sumnju na Slobine tvrdnje da ga je likvidirao vanjski neprijatelj.
Evo kako su ubijeni najbliži saradnici zloglasnog ratnog zločinca
RADOJICA NIKČEVIĆ (45)
– direktor stambene zadruge Šumadija,
– ubijen 7. oktobra 1993. u Beogradu,
– dobar Arkanov prijatelj,
– osmrtnicu u novinama platio mu je i vođa Medellinskog kartela Pablo Escobar,
– naručitelji i izvršitelji nikad nisu pronađeni.
RADE ĆALDOVIĆ ĆENTA (47)
– ubijen 15. februara 1997. u Beogradu,
– bio dobro poznat u beogradskom podzemlju devedesetih,
– osuđivan za iznudu novca, ucjene, razbojništva, krađe i silovanja,
– ubice nikad nisu pronađene,
– zajedno s njim ubijena je i Maja Pavić, Cecina vjenčana kuma.
RADOVAN STOJIČIĆ BADŽA (46)
– general srbijanske policije,
– komandant Teritorijalne obrane Slavonije, Baranje i zapadnog Srijema 1991. godine,
– fotografirao se s Arkanom 1991. u Erdutu,
– ubijen 11. aprila 1997. u restoranu “Mama mija”,
– ubistvo nije rasvijetljeno.
ZORAN STEVANOVIĆ (36)
– uhapšen s Arkanom u Dvoru na Uni,
– obavljao “posebne zadatke” za Arkana,
– ubijen 30. avgusta 1997.
VUKAŠIN GOJAK VULE (42)
– Arkanov tjelohranitelj,
– oficir Srpske dobrovoljačke garde,
– vlasnik diskoteke “Ric”,
– ubijen 7. septembra 1997. godine.
BOJAN PETROVIĆ (36)
– član zloglasnog voždovačkog klana,
– odležao pet godina zbog ubistva,
– ubijen 28. februara 1998. godine.
DRAGAN JOKSOVIĆ JOKSO (42)
– jedan od najboljih Arkanovih prijatelja,
– ubijen 4. februara 1998. u Stockholmu.
ZORAN ŠIJAN (35)
– vođa surčinskog klana,
– suprug pjevačice Goce Božinovske,
– ubijen krajem 1999. godine s 18 metaka.
DARKO AŠANIN (42)
– bokser,
– rođak ministra Pavla Bulatovića ubijenog 2000. godine,
– ubijen u ljeto 1998. godine na Dedinju.
avaz.ba